قدس: در این میان استان فارس بهویژه شیراز سومین حرم اهلبیت(ع) با داشتن اماکن مذهبی، بقاع متبرکه بستر مناسب برای جذب گردشگر حلال در این استان است اما بنا بر گفته بسیاری از کارشناسان و فعالان گردشگری بستر جذب، سرمایهگذاری و همچنین استفاده از مکانهای مذهبی برای حضور حداکثری گردشگران فراهم نشده است.
غافل شدیم
محمد یزدان پناه استاد دانشگاه و یکی از کارشناسان حوزه گردشگری فارس در این رابطه اظهار میکند: در این استان و بهویژه در شیراز اماکن متبرکه، امامزادهها، مساجد تاریخی، تکایا و مدارس مذهبی متعددی وجود دارد که متعلق به دورههای مختلف تاریخی است و هریک دارای ویژگیهای خاص معماری و مذهبی است.
وی با اشاره به اینکه قدمت برخی از این آثار شناساییشده به دوره زندیه و قاجار برمیگردد و بهطور حتم برای تمامی گردشگران ورودی به شیراز از جذابیت خاصی برخوردار است اظهار میکند: اما شواهد حاکی است که بهرهبرداری از این آثار برای جذب گردشگر مذهبی مغفول مانده است.
بهره گیری از ظرفیت توریسم پزشکی، تاریخی و تفریحی در کنار ظرفیت مذهبی می تواند تکمیل کننده ظرفیت گردشگری شیراز باشدوی میافزاید: طبق بررسیهای صورت گرفته، گذرها و مسیرهای مهم تاریخی در اطراف حرم مطهر شاهچراغ(ع) وجود دارد که از معرفی آنها غافل شدیم.
وی در خصوص تفاوتهای گردشگری مذهبی با زائر ابراز میکند: گردشگر مذهبی به افرادی اطلاق میشود که باعقل سفر میکنند و شناخت نسبی از جاذبهها و اماکن تاریخی- مذهبی مقصد سفر دارند، اما زائر با قلب سفرکرده و مواردی چون دوری راه، شرایط آب و هوایی و تغییرات فصلی تأثیری بر تفکر وی نداشته و هدفش رسیدن به معبود خود است.
وی ادامه میدهد: مباحثی چون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیت، تأثیر مستقیمی بر صنعت گردشگری دارد و حتی موجب بیرمقی گردشگری مذهبی میشود اما زائرین بدون در نظر گرفتن چنین مباحثی به مقصد موردنظرشان سفر میکنند.
یزدان پناه بابیان اینکه یکی از پایههای گردشگری پایدار، گردشگری مذهبی است ادامه میدهد: در حال حاضر برنامهای جامع برای جذب چنین گردشگرانی وجود ندارد و حتی برنامهای هم برای توقف بیبرنامگیها نداریم.
این استاد دانشگاه تأکید میکند: برای رونق گردشگری مذهبی باید برنامه داشت.
نیازمند سرمایهگذاری
جعفر قادری نماینده سابق مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی و شهردار اسبق شیراز نیز بابیان اینکه مذهبی بودن در کنار تاریخی بودن شیراز امتیاز ویژه این شهر در مقایسه با اصفهان و مشهد است اظهار میکند: تفاوت شیراز با این دو شهر در این است که هر گردشگر مذهبی و یا تاریخی سفر به شیراز را در برنامه سفر خود به ایران تدارک میبیند.
وی عنوان میکند: درحالیکه هر گردشگر مذهبی ممکن است از اصفهان دیدن نکند و هر گردشگر تاریخی ممکن است برنامهای برای سفر به مشهد نداشته باشد، برای هر گردشگر مذهبی و هر گردشگر تاریخی سفر به شیراز بخشی از برنامه سفر وی به ایران است.
قادری عنوان میکند: اگر دو شهر مذهبی مشهد و قم بخش عمدهای از توسعه خود را مدیون حضور زوار و توریسم مذهبی میدانند، شیراز نیز باید در این زمینه سرمایهگذاریهای خود را توسعه دهد لذا نمیشود انتظار جذب زائر داشته باشیم ولی دسترسیهای مناسب ریلی و جادهای برای حضور زائرین در کنار حرمهای مطهر فراهم نکنیم.
وی ابرازمی کند: زیارت توأم با اعمال شاقه که مستلزم دسترسیهای سخت و نامناسب به حرمهای مطهر باشد مورد استقبال زائرین قرار نمیگیرد و اگر هم انگیزه مذهبی عدهای را به سفر زیارتی بکشاند، سختیهای دسترسی آنها را از زیارت مناسب بازخواهد داشت به راین اساس توسعه خطوط ریلی و جادهای شهر شیراز باید با محوریت اماکن زیارتی برنامهریزی و تدارک دیده شود.
اهمیت راههای دسترسی
قادری اذعان میکند: وقتی فرودگاه و سفر هوایی یکی از راههای دسترسی زائرین داخلی و خارجی به اماکن مذهبی شیراز است و افزایش سفرهای زیارتی در توسعه شیراز نقش کلیدی دارد، شورا و شهرداری شیراز نمیتواند در کمک به توسعه فرودگاه شیراز بیتفاوت باشد. پیشبینی مسیرهای مناسب دسترسی بین فرودگاه و حرمهای مطهر لازمه توسعه گردشگری مذهبی است که باید در برنامههای کاری اعضای شورای شهر مدنظر قرار گیرد.
وی با اشاره به این موضوع که اتصال خط آهن بینشهری و درونشهری زمینه کاهش سفر با قطار را فراهم میکند ادامه میدهد: جذب زائر داخلی و حتی خارجی مستلزم استفاده درست از ظرفیتهای قطار بینشهری و متروی درونشهری و ارتباط این دو باهم است لذا تسریع در جهت اتصال مترو به ایستگاه قطار بینشهری باعث استقبال بیشتر از هردوی این ظرفیتها خواهد شد.
وی بیان میکند: یکی از ظرفیتهایی که شهرهای قم و مشهد از آن برای توسعه شهر خود استفاده کرده ولی شیراز تابهحال از آن کم نصیب بوده جذب زائر خارجی خصوصاً زائر عراقی در شیراز است.
وی تأکید میکند: عدم فعالیت جدی تورهای جذب زائر و عدم توسعه پروازهای بین شیراز و عراق باعث شده تا شهر ما متناسب با توانمندیهای خود از این امکان کمبهره باشد و لذا بهرهگیری از ظرفیت توریسم پزشکی، تاریخی و تفریحی در کنار ظرفیت مذهبی میتواند تکمیلکننده این ظرفیت باشد.
نظر شما